Wynagrodzenie pracownika to jedynie 60 % kosztów jakie dotyczą zatrudnienia osoby na podstawie umowy o pracę. Pracodawca przyjmując pracownika na etat partycypuje w składkach na ubezpieczenia społeczne oraz płaci za ubezpieczenia wypadkowe, fundusze pracy i FGŚP. Jakie są dokładne koszty pracodawcy?
Wynagrodzenie pracownika – za co płaci pracodawca?
Zatrudniający pracowników, musi liczyć się z koniecznością odprowadzania części ich składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne i rentowe), a ponadto Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz ubezpieczanie wypadkowe, a także jeżeli dotyczy Fundusz Emerytur Pomostowych (przy pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze).
Wysokość składek finansowanych przez pracodawcę:
- ubezpieczenie emerytalne – 9,76 %
- ubezpieczenie rentowe – 6,50 %
- ubezpieczenie wypadkowe – 0,67- 3,33 %
- składka na Fundusz Pracy – 2,45 %
- składka na GFŚP – 0,10 %
Przykład – obliczenie kosztu pracodawcy
Kwota wynagrodzenia 2 100,00 zł brutto:
- ubezpieczenie emerytalne 204,96 zł
- ubezpieczenie rentowe 136,50 zł
- ubezpieczenie wypadkowe (przy założeniu 1,8 %) 37,80 zł
- Fundusz Pracy 51,45 zł
- FGŚP 2,10 zł
Łączny koszt pracodawcy 2 532,81 zł
Obniżenie kosztów zatrudnienia pracownika
W pewnych sytuacjach obciążenia związane z płacą pracownika mogą być mniejsze, gdyż nie ma obowiązku naliczania i odprowadzania składek na FP i FGŚP, za:
- pracowników powracających z urlopu macierzyńskiego lub wychowawczego (przez 36 miesięcy)
- pracowników w wieku minimum 50 lat, zatrudnionych po 30.06.2009 roku, którzy co najmniej przez 30 dni poprzedzającym podpisaniem umowy o pracę byli zarejestrowani w urzędzie pracy jako bezrobotni. Wynagrodzenia tych osób są zwolnione z obowiązku naliczania ww. funduszy przez okres 12 miesięcy,
- kobiety w wieku minimum 55 lat i mężczyzn w wieku minimum 60 lat. Dotyczy to zatrudnionych na umowę o pracę, pracę nakładczą, agencyjną, umowę zlecenie, a także przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą,
- osoby w wieku poniżej 30 roku życia, które zostały zatrudnione w wyniku skierowania przez urząd pracy, a wcześniej widniały w rejestrze bezrobotnych. Wynagrodzenia tych osób są zwolnione z obowiązku naliczania ww. funduszy przez okres 12 miesięcy,
- nie opłaca się składki na Fundusz Pracy, gdy podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w przeliczeniu na okres miesiąca wynosi mniej niż wynagrodzenie minimalne, a w przypadku pracownika w pierwszym roku pracy – mniej niż 80% minimalnego wynagrodzenia,
- składki na FGŚP nie dotyczą zatrudnionych członków rodziny: małżonka, jego dzieci (własne, drugiego małżonka i przysposobione), rodziców, macochy, ojczyma oraz osoby przysposabiające, ponadto nie odprowadza się składek za rodzeństwo, wnuki, dziadków, zięciów, synowe, bratowe, szwagierki i szwagrów.
Księgowanie wynagrodzenia pracowników i składek ZUS w KPiR i KH
Obciążenia związane z zatrudnieniem pracownika stanowią koszty uzyskania przychodów dla pracodawcy.
Kosztem podatkowym jest kwota brutto wynagrodzenia, a także składki ZUS. Momentem zaliczenia składek do kosztów jest data ich faktycznej zapłaty do organu.